Sunday, October 7, 2007

Masama bang maging prangka?

Sunday, October 7, 2007
"You will only know one's worth when its already gone"
Bakit nga ba kelangan pa mawala ang isang bagay bago natin maisip kung gano kaimportante ang nawala sa tin? Bakit kelangan natin saktan ang ating mga sarili bago natin maisip kung gano katanga ang ginawa natin?

Ngaun dapat nga maging masaya na ko eh. Kasi halos wala na talaga kaming communication ni Cza. Dapat ngaun nag papapizza na ko at nagpapainom dahil sa wakas, naisuka na ng sistema ko si Czarina. Dapat nagtatatalon ako ngaun kasi tapos na ko sa kadramahan sa buhay. Pero meron pa rin syang bakas sa katawan ko. Parang marijuana na nde masyado natanggal sa katawan.

Isang araw kinausap nya ko sa msn. Sinabi nya sa kin na nagresign na sya totally dun sa huli nyang work. What's new diba? Magpapadasal ako kung magkaroon sya ng trabaho na lalagpas ng 6 months.

Czarina: I just want to try something new. Something not related with my work

Masama pakiramdam ko sa sasabhin nya...

Czarina: Gus2 ko itry ung iba, like sa anime industry

Ako: ha? ano naman gagawin mo dun?

Czarina: Kahit ano basta maiba lang. Kahit magsimula lang ako sa janitress pataas.

Ako: Amf... sino ka si cinderella?

Natawa ako. Pero no offence sa mga janitress, ito ung job na maiistuck ka lang sa pagiging janitor. Nde pede maging manager or president.

Czarina: Know what, you have this thing that always bring me down

What can I do? e natawa ako

Czarina: Maybe I can try photography. I want to go places. I want to take photos of life.

Sounds interesting.

Czarina: Samahan mo ko? Hanap tau ng work na may need ng photographer
huh? what the f...?

Ako: Alam mo namang may trabaho ako d2 eh. Gus2 ko pa tong trabaho ko.

Czarina: What about your promise to me? That you will do everything for me?

Lol... ano to blackmaiL?

Ako: Alam mo ang problema sa yo....

Saglit naputol usapan namin kasi tinawag ako nung boss namin. Tumakbo ako papunta sa boss ko un pala papakita lang ung sexy pic na nakita nya sa site. Leche. Anong klaseng tao ba tong mga to?

Pagbalik ko andami nyang reply...

Czarina: Tell me what's the problem with me? Am i inconsistent? Am I really worthless? Am I not good enough? Am I...

Dang... puro "Am I" di ko sya magets haha. sinagot ko na lng...
Ako: all of the above. Masyado kang inconsistent and selfish

Hinihintay ko sagot nya. Pero mukhang ayaw na sumagot

Ako: Lagi mong hinihila pababa ang mga taong nagmamahal sa yo. Ano ba tingin mo sa min laruan? OO gagawin ko lahat para sa yo pero to the point na pababayaan ko na sarili ko, wag na oi!

Nde pa rin sya nagrereply...

Ako: Nde ko na kayang tuparin ung pangako ko sa yo....

Sa mga oras na un nag sign out na sya. Ang saya saya. Di sya marunong tumanggap ng criticism. Ako na naman ang lalabas na masama d2...

Pero diba dapat akong mag "horray!" at "yahuuu!" dahil eto na un eh. eto na ung point na talagang di na kami mag uusap. Eto na ung point na kanya kanya na kami. Eto na ung time na wala nang promise promise ka ek ekan.

Pero this past few days, namimiss ko sya. Mukha na naman akong tanga. Nde lang tanga, gago pa. Nde lang gago, Pu...na pa! Ilang buwan ko rin inisip na mawalan kami ng communication totally, pero ngaung and2 na, lagi ko naman syang hinahanap. Why o why delilah?

Ang taong si masayahin bumalik na naman sa pagiging Malungkutin. Sinusubukan ko syang contactin pero di sya sumasagot. Dunno whats with her, pero naging prangka lang ako sa kanya. Kung sabagay, kung happy ending tong kwento na to, mawawalan ang saysay ng pagiging malungkutin ko T_T

0 comments: