Saturday, September 29, 2007

"Emo" moments sa MOA

Saturday, September 29, 2007
Ilang araw nang umuulan. Bat ba parang sinasadya ng langit na umulan ngaun? Nung humihingi kami ng ulan para sa "sign" na un nde umulan. Tapos ngaun parang walang tigil naman. Tsk. Naisip ko na lng siguro nakikiramay sa kin ang langit. Pwede rin na naiiyak ang langit sa kakatawa sa pagka "emo" ko. ^_^

Pero ang sarap naman kasi magpaka emo. Sa banyo pag nagbabawas or naliligo ako, emo songs ang kinakanta ko. Bago ako matulog, emo songs pinapakinggan ko. Pag sa office, emo songs pinapakinggan ko. Move on! move on! lolss.... ginagago ko lang sarili ko.

Mag 1 month na ulet kami di nagkikita ni Czarina. Nde ko na sya macontact kasi nawala daw fone nya. Di ko naman alam kung totoo un at ayaw ko rin namang puntahan sila sa bahay. Pag kinukwentuhan ko si Jay tungkol sa drama ng buhay ko, nagkwekwento rin sya. AMF... dapat ako pakinggan nya kasi ako problemado. Kelangan ko pa rin ba makinig sa drama ng iba??? hayy

Nakakapag usap naman kami ni Cza sa msn. Lately, nakwento nya na bumabalik na naman pagkaadik nya sa online games. Sinasabi ko na lng sa kanya lagi na "TC", ingats! pero marami akong gus2 sabhin.... marami akong gus2ng ipakita

Lately nagkaroon ako ng maraming problema. Problema sa pamilya... problema trabaho... at kung ano ano pang problema. Halos 3 days akong walang makwentuhan... halos 3 days ko kinikimkim lahat. Bigla kong naisip si Czarina. Gus2 ko syang makausap...

Ako: *Nagdidial ng fone* amf sana nasa bahay sya..

Isang babae ang nagsalita. ang sabi "The phone you're dialing is currently busy". Nak ng tinapa. Bakit bc? Tinext ko sya pero bigla kong naisip na wala na nga daw pala sa kanya ung phone nya. So nagsayang pa ko ng piso grr... Sinubukan ko syang contactin kahit sa msn pero nde ko sya nakikita...

Bigla na lng akong umupo sa upuan. Bat parang pakiramdam ko wala akong mahingahan ngaun? OO anjan ung mga sinumpa kong mga katropa. Pero nde ko feel mag open sa kanila. Mas gugus2hin kong magsolo na lang kesa kausapin ang mga autistic kong mga kaibigan.

Bigla kong naisip, bakit pag sya ang problemado sa buhay, I made sure na anjan ako sa tabi nya. Kahit na gus2 nyang magsolo, andun ako. E ako ayaw ko magsolo ngaun bakit nde ko sya makita? Bakit nde nya ko damayan? Nakakainis isipin na ginawa ko ang lahat para sa kanya pero pag ako wala na...

Nde ako nanunumbat sa kanya, pero diba? it harts.. it harts u know?

Isang araw biglang nag pm si Czarina sa kin

Czarina: Bakit anong problema? Sorry ngaun ko lang nabasa

Siguro nabasa nya ung iniwan kong msg sa kanya...

Ako: Ah wala... problemado lang ako at gus2 kita sana makausap pero dont worry, I managed to deal with my problems alone

Czarina: Waaaa! I didn't know talaga ngaun ko lang nabasa. Besides you didn't contact me.

What the.... hin...di... kita... kinontact?????

Ako: Ilang araw na ko tumatawag sa inyo pero laging bc fone nyo. Ung cell mo naman sabi mo nawala. Di ka rin nag ool sa msn. Nde pa ba contact tawag dun?

Natahimik sya. Well it's better na tumahimik na sya.

Ako: Alam mo kasi naisip ko lang bakit pag ikaw may problema anjan ako. Pro bat pag ako na.. naiiwan na ko sa ere. Ikaw lang ba anak ng Diyos?

Nagsorry na lang sya ng nagsorry. Tapos niyaya nya ko makipagkita later that night.

Ako: Don't worry. Diba sabi ko i dealt with it na. Ok na un no need to comfort me.

Pero sa loob loob ko sana magpumilit sya waaaaaaa...

Czarina: well, ok then. just take good care of yourself...

Naloko na. Nak ng.... Gus2 kita sakalin at i uppercut T___T.

Later that night., nagpasya akong magpunta sa MOA (Mall of Asia astig no?) Nagpunta ako magisa para ba mag unwind. Naghahanap ako ng malapit na parke d2 sa makati pero wala akong makita. Puro building, basura at taong grasa ang nakikita ko kaya sa MOA na lng ako nagpunta. Naglakad lakad, nagsight seeing (ng mga chix lolx) at kumain ako... ng mag isa dun. Nung gabi...

Babae sa mic: Good evening shoppers. There will be a fireworks display at 7 pm. Good evening and enjoy shopping!"

6 pm na pala... Siguro panoorin ko na lng tong fireworks display na to. Minsan naisip ko kung pede sumabit dun sa paputok. Para dalhin na ko sa langit.

Nagpasya akong umupo. umaambon ambon at mejo malakas ang hangin. tamang tama sa emo moments ko! hehehe. Nagpasya akong pumunta dun banda sa likod ng moa. Magyoyosi muna ako para makapag isip isip naman ako. Habang nagyoyosi ako napatingin ako sa parang overpass. bawat poste, may mga magshota o mag asawa na nakatambay. Lintik na buhay to. Pinaglalaruan ba talaga ako ng tadhana? da pak....

Puwesto ako sa lugar na wala ganong tao. Un nga lang nakakatakot baka machambahan ako ng holdaper. Pero naisip ko, kung hoholdapin man ako, isasama ko na ung puso ko para wala na kong maramdaman (hahaha pinakacorning sinabi ko hahaha)

Pagkatapos ng ilang minuto, bigla na lng may pumutok sa langit. Fireworks display na. Pinanood ko ung makukulay na paputok sa langit. Ung ale na malapit sa kin napatalon sa gulat. Pinagalitan pa ko nung ale kasi pinagtawanan ko daw T_T. Dumami ung nakita kong mga walang kasama na nanonood ng fireworks. Siguro parepareho kaming mga problemado. May nakita pa akong babae na parang lumuluha habang pinapanood ung paputok...

Muli akong tumingin sa mga makukulay na paputok sa langit. Kelan kaya magiging makulay din ang buhay ni malungkutin? Maya maya tumigil na ang putukan...

WTF! wala pang 5 minutes un ah! deym... kala ko panaman mahaba hehehe. sabagay mahal ang mga ganyang paputok. Can't afford na siguro lalo na kung every week sila nagpapaputok.

So ayun nagpasya na kong umuwi. kahit pano nakatulong ung "emo" moments ko sa MOA. Ayoko na ring magpakamartir para sa babaeng yun. Move on! Move on! sabi nga sa kin ni Jay. Siguro un na nga lang gagawin ko. Tama na talaga ang pagiging emo ni malungkutin. Siguro papalitan ko na ang pangalan ko... Masayahin na hehe

0 comments

Wednesday, September 19, 2007

When there was me and you

Wednesday, September 19, 2007
It's funny when you find yourself
Looking from the outside
I'm standing here but all I want
Is to be over there

Why did I let myself believe
Miracles could happen
Cause now I have to pretend
That I don't really care

I thought you were my fairytale
A dream when I'm not sleeping
A wish upon a star
That's coming true
But everybody else could tell
That I confused my feelings with the truth
When there was me and you

I swore I knew the melody
That I heard you singing
And when you smiled
You made me feel
Like I could sing along

But then you went and changed the words
Now my heart is empty
I'm only left with used-to-be's
And once upon a song

Now I know you're not a fairytale
And dreams were meant for sleeping
And wishes on a star
Just don't come true
Cause now even I can tell
That I confused my feelings with the truth
Because I liked the view
When there was me and you

I can't believe that
I could be so blind
It's like you were floating
While I was falling
And I didn't mind

Cause I liked the view
Thought you felt it too
When there was me and you

0 comments

Friday, September 14, 2007

High School Musical 2 - Gotta Go My Own Way

Friday, September 14, 2007
Gotta Go My Own Way

Gabriella
I gotta say what's in my mind
Something about us
doesn't seem right these days
life keeps getting in the way
Whenever we try, somehow the planis always rearranged

It's so hard to say
But I've gotta do what's best for me
You'll be ok..

I've go to move on and be who I am
I just don't belong hereI hope you understand
We might find our place in thisworld someday
But at least for nowI gotta go my own away
Don't wanna leave it all behindBut I get my hopes upand I watch them fall everytime
Another colour turns to greyand it's just too hard to watch it allslowly fade away
I'm leaving today 'cause I've gotta do what's best for me

you'll be ok..

I've got to move on and be who I am
I just don't belong hereI hope you understand
We might find our place in thisworld someday
But at least for nowI gotta go my own away

Troy
What about us?
What about everything we've been through?

Gabriella
What about trust?

Troy
you know I never wanted to trust you

Gabriella
and what about me?

Troy
What am I supposed to do?
GabriellaI gotta leave but I'll miss you

Troy
I'll miss you

Gabriella
soI've got to move on and be who I am

Troy
Why do you have to go?

Gabriella
I just don't belong hereI hope you understand

Troy:
I'm trying to understand

Gabriella
We might find our place in thisworld someday
but at least for now

Troy
I want you to stay

Gabriella
I wanna go my own way
I've got to move on and be who I am

Troy
What about us?

Gabriella
I just don't belong here
I hope you understand

Troy
I'm trying to understand

Gabriella
We might find our place in thisworld someday
but at least for nowI gotta go my own away
I gotta go my own away
I gotta go my own away

0 comments

Thursday, September 13, 2007

Martir ka ba talaga Malungkutin?

Thursday, September 13, 2007
Ang bigat ng pakiramdam ko sa opis. Sobrang antok. Sobrang walang ginagawa. Andami ko nang nadownload at napanood d2 sa sobrang walang ginagawa... hayz buhay! kelan ka ba sasaya? hehehe

Biglang may nag "ding dong" sa headset ko. Si Czarina nag ol sa msn. Agad nagmsg sya sa kin...

Czarina: Dude, thats a song.

Napakamot ako ng ulo. ha? ano daw?

Ako: Ha? anong song?

Czarina: the one that you sent me a while ago

Napaisip ako... ahhhhhhh..... ung msg ko sa kanyang galing sa lyrics ng bon jovi na "I'll be there for you". Deym that's 3 days ago pa ah? lolxx

Ako: hehe 3 days ago pa yun ah?

Czarina: waaaa sorry!

Ako: nga pala may kasalanan ka sa kin ah! Ininjan mo ko kahapon!!!!!!!!!!!!!!!!

Czarina: Naubos kasi charge ng fone ko and la load that time. Sorry po talaga

Ako: Nde!

Czarina: waaaa Sorry(x10 atang sorry un)

Ako: Biro lang haha. libre mo na lng akong ice cream para patawarin kita...

Czarina: lolx sure

Mejo mahaba usapan namin kaya isasumarize ko na lng. Ayun masaya naman sya kaya ok na ko. Nagpaalam na ko sa kanya dahil uwian na. We said goodbye to each other tapos umuwi na ko. After a while, nagtext sya.

Czarina:Pauwi na ko. Daan ako jan sa shop ha?

Naisip ko naman, siguro mga 11 or 12 pa dadating un so nagdecide akong maglaro muna nba live. Ung isa kong katropa kasi sobrang angas nilabanan ko nga. Natatawa ako lolx. start ng second quarter score namin 33-4 hahaha. lakas mantrashtalk banban naman pala sa nba lolx. Bigla na lang may tumapik sa likod ko

Czarina: lets go lets go! out ka na.

Amp..... kasisimula ko pa lang T_T. Para akong mabait na alaga na sumunod agad hehe. Gagawin ulit namin ung trip namin. Ang maglakad ng sobrang layo. Ang kili kili ko siguradong wet look na naman hehehe. Nag smoke kami ng nagsmoke habang naglalakad, catching things up between us. Sobrang natuwa ako. Pawis na pawis ako pero natutuwa ako.

Czarina: I officially ended my relationship with Mark. Alam mo lumuhod na talaga ako sa kanya nagmamakaawa. Sinisira nya kasi buhay nya para sa kin. I don't want him to be like that.

Ayoko na magsalita. Parang feeling ko walang lalabas sa bibig kong maganda. Nagsalita lang sya ng nagsalita habang naglalakad kami. Nakikinig lang ako. Mejo light naman usapan namin so i guess ok na sya ng konti. Nagdecide kaming umupo muna. Nasa isang street kami na la gano tao. Sarap siguro magtapat ng love d2 hehe.

Czarina: Lemme ask you a question. please answer this directly

Nyay! Bigla akong kinabahan.

Czarina: Gano kasakit ung nagawa ko sa yo dati?

Ting! lolx... gano kasakit? hahaha.... T_T

Ako: Simula pa lang ng minahal kita, until now nasasaktan ako. Kay mark, benny kay leo... especially kay Leo...

Czarina: Gano kasakit?

heller? ano na naman ba to??? nagiisip ako ng sasabhin.. pinaplano ko bawat sasabhin ko... ayaw ko magkamali ng sagot

Ako: Alam mo ung literal na tinutusok ung dibdib mo ng paulit ulit... ganun kasakit. Alam mo ung gus2 mo isigaw pero di mo magawa? ganun ang naramdaman ko...

Saglit natahimik si Czarina.

Czarina: If it really hurts that bad, why do you have to stand by me? why do you have to do all these things for me? Human's first reaction when hurt is to go away and avoid these pains... its in the human nature. Then why are you still here with me eventhough i hurted you so bad... Please tell me the logic in it...

Wow. ano daw? hehehe. kahit ako nagtataka kung bakit hanggang ngaun and2 pa rin ako kasama sya... Sabi ko nga sa kanya ang pride ko naubos na dahil sa kanya. Ano pa ba dapat kong gawin?

Ako: Ewan ko nga ba... mas malakas siguro nararamdaman kong tuwa kesa sa sakit pag kasama kita...

Czarina: .... Do you know that "love" is also the product of our brain? ang utak din natin ang naguutos sa tin na dapat mahalin mo sya etc etc...

Well true... ang silbi lang naman talaga ng puso eh tumibok para mabuhay...

Ako: Naniniwala ka ba sa unconditional love?

Czarina: well, yes...

Ako: Sa sobrang lakas ng emotion or love na tinuro ng utak sa tin para sa isang tao, nagagawa nyang maendure ang lahat ng sakit na nararanasan nya. Nagagawang utusan ng utak ang tao na mangibabaw ang sinasabi nilang love over pain or even hatred. Ganun ang nangyayari sa kin...

Czarina: .....

Ako: naalala mo nung kumain tau ng pizza tapos dumating si Mark? thats pain no.1 . Nung emextra sa buhay mo ung bespren mo, thats pain no.2 . Tapos nung nag jollibee tau tapos biglang dumating si Benny, thats pain no.3 . Yung latest ung kay Leo, at ung pinakamasakit, ang pain no.4 ko. Pero asan ako ngaun? and2 kasama ka... Sobrang mahal na mahal kita...

Nakatingin lang sa kin si Czarina. Alam kong mejo nag iiba ang ihip ng hangin... Eto na kaya ang hinihintay ko dati pa?

Czarina: Pag naging girlfriend mo ba ako magiging masaya ka na?

Ako: di ko alam. Pero sisiguraduhin kong pag naging boyfriend mo ko, magiging masaya ka...

Gusto kong hawakan ang kamay nya... gusto ko syang halikan... yakapin. Pero pinigil ko muna dahil ayaw kong magtake advantage. Gagawin ko lamang un pag natutunan na nya kong mahalin...

Czarina: Sana umulan...

Napa huh? ako.

Ako: Bakit naman?

Czarina: I'm waiting for this sign. God, sana umulan...

Sign... I never knew what that sign means... para san ung sign na hnahanap nya? Ayaw naman nya sabihin kung ano un. Ayaw ko rin bigyan ng kulay at mag isip kung para san ung sign na un.

Di na dumating ung sign na un kasi nde umulan... Sana umulan....

Lalo lang lumaki ulit ang pagmamahal ko sa kanya. Atleast ngaun na rerealize na nya kung gano ako naging martyr para sa kanya... kung pano ko kinain ang pride ko... kung pano ko ginawang tanga ang sarili ko. I hope this will be the start of something new...

1 comments

Wednesday, September 12, 2007

Mga bagay na dapat malaman tungkol kay Czarina

Wednesday, September 12, 2007
Mga bagay na dapat mong malaman kung nais mong mapalapit kay Czarina....

1. Kelangan mong matutunang i-appreciate ang kahit anong sabhin nya... Maaaring "childish" at mababaw ang kanyang mga sinasabi, pero siguradong mararamdaman nyang importante sya

2. Kung ano ang mapagtripan nyang gawin, dapat mong matutunang sakyan ito.

3. Kapag sinisigawan at minumura ka nya, tumahimik ka lang. Saluhin mo ang lahat ng galit nya.

4. Matuto kang makinig. Marami syang problema na kailangang pakinggan. Di bale nang wala kang sabhin, ang mahalaga, bigyan mo sya ng sapat na atensyon at pakinggan lahat ng sinasabi nya.

5. Hayaan mo lang syang magsigarilyo. Di bale nang mamatay kau pareho sa yosi, pero ito ay isa nyang paraan para mabawasan ang tensyon sa utak nya...

6. Lagi mo syang ilibre ng ice cream

7. Dapat masanay ka na sa mahabang lakaran. Ang paglalakad ay isa nyang hobby

8. Matuto kang gumamit ng chopstick

9. Matuto kang magmahal ng mga hayop, lalo ng mga aso

10. Kapag sinuntok ka nya, tanggapin mo lang. Kahit gano ito kalakas at kasakit, isipin mo na lng, kiniliti ka lang.

11. May problema sya sa pagtanggi. Kaya wag mong aabusuhin ang pagyaya ng date or ng kung ano pa man sa kanya...

12. Wag na wag mo syang isasakay sa jeep. Ayaw mo makitang badtrip sya diba?

13. Yayain mo rin minsan magkape. Kahit sa ministop lang ok na

14. Huwag mong sasabhing "I can't live without you" or "Susundan kita san ka man magpunta". Mas nahihirapan syang makitang nagkakaganyan kayo....

15. Lastly, Pag nakuha mo syang mapangiti, pilitin mong mapanatili ito. Sa sobrang bihira nyang ngumiti, wag mong hayaang mawala ito...


0 comments

Sunday, September 9, 2007

Ang muling pagkikita ni Malungkutin at Czarina

Sunday, September 9, 2007
After almost a month, natutuwa ako sa sarili ko kasi nagmamature na utak ko. nde na ko yung tulad dati na puro emo lang ang alam hehe. Finally, pede ko na sabhin na naka "move on" na ko.

Isang araw biglang nagtext si Czarina sa kin. "Hey" lang ang laman. Rereplyan ko ba or nde? Nagdesisyon na lng ako na wag na lng replyan. What for diba? Natututunan ko nang lumimot bakit ko pa kelangang buhayin. So ayun tinuloy ko na ung alang wentang buhay ko wuhuu.

After 5 days naisipan kong magbrowse ng msgs ko sa phone. scroll down... down. Basa basa ng mga korning quotes at jokes. Bigla akong napatigil sa isa sa mga msgs dun. Czarina.... Naalala ko tuloy ung text nya na "Hey". Di ko alam pumask sa utak at bigla rin akong nagreply ng "Hey". After 5 mins nagreply si Cza.

Czarina: Punta ako jan. wait mo ko ha?

E nagulat ako. Di ko na nagawang magreply. Weh.... ano ba naman tong papasukin ko na naman.... T_T

So after 5 more minutes dumating na sya. Mejo maaliwalas na tingnan mukhan nya, though bakas pa rin naman sa mukha nya ung mga "sakit" na naranasan nya....

Czarina: Wassup??? Kamusta ka na? kamusta na trabaho mo?

Ilang segundo rin akong di nakapagsalita. Gulat siguro? baka. Takot? pede rin. Tuwa? pede rin.

Ako: ayus lang naman! nakaka survive pa naman company namin

Czarina: thats good to hear!

Nagkaroon ng mahaba habang "silencio" sa pagitan naming dalawa. Siguro pareho kaming naghihintay. pareho kami nag iisip ng sasabhin....

Czarina: So galit ka pa ba sa kin?

Ako: Ha? Weh! bat naman ako magagalit sa yo?

Czarina: E di ba nung nag uusap tau sa msn nagagalit ka sa kin...

Ako: ah...

Tungkol dun pala sa msn stat nya na "I love you Leo". Mejo nabadtrip ako at sinabihan syang inconsistent.

Ako: Nde naman ako nagalit mejo nainis lang pero lipas na yun.

Nakatingin lang sa kin si Cza. Nakangiti sya. Wag mo ko dadaanin sa pangiti ngiti mo jan ha! HMP!

Czarina: Alam mo, ok na ko ngaun. Mejo nakukuha ko na mag smile ngaun di tulad dati. although I admit ung pain nde pa rin sya nwawala.

Nakatingin lang ako sa kanya.... pinapakinggan ang bawat sinasabi nya...

Czarina: Ngaun ko lang narerealize how stupid i became. Masyado akong maraming nasaktan na tao. Marami akong pinaiyak...

Wow! talagang wow... it took her almost a month bago na narealize un. Grabe....

Czarina: Si Mark na laging umiiyak para sa ken... Si Leo na hiniwalayan ko.... At si Benny na nasaktan ko ng sobra... ang mga kaibigan kong lagi kong binabalewala.... at ikaw... na nagtyatyagang makinig sa kin despite our past...

Naiyak naman ako dun. Pero wala akong tear ducts eh, so di rin tumulo ung pawis sa mata.

Czarina: Ngaun ko lang narerealize lahat to... that everyone is trying to reach out for me, but i kept my distance...

True... very true...

Czarina: I've been at my limits and really dont know what to do... know what, I've realized how good our God is. He never let me go and destroy my life completely...

Hmmm.... interesting napapalapit na sya kay God? wow talaga...

Czarina: Siguro pumutok lang talaga lahat ng nasa dibdib ko. Ever since Im a child, ung mga frustrations, pains at lahat ng sama ng loob ko naipon lang. Alam mo, few days ago, I met my former professor. Sya lang ang kaisa isang prof na talagang napalapit sa kin. She even told me that "all I can see is a lost girl behind a strong facade". Papakilala kita minsan dun! She's also the one that can make me calm everytime I go berserk. Sya rin ang nagpapakilala sa kin ngaun kay God...

Wala akong masabe... Sobrang natutuwa ako para sa kanya... sobra...

Czarina: Im just not ready to face Him right now. Pero little by little makukuha ko rin siguro kausapin Sya.

Ako: gus2 mo samahan kita sa pagbabalik loob sa kanya?

Ano tong mga sinasabi ko.. nde pa rin ako ready humarap... pero for her sake, and also mine, gagawin ko un...

Czarina: ^_^ (smile ulit). UU nga pala, mag iinquire sa isang spanish school dito. Balak ko kasi umalis papuntang Spain para mag trabaho

There she goes again... pabigla bigla ng desisyon.

Ako: Ha? ano na naman yan at pabigla bigla ka na naman?

Czarina: Nde napagisipan ko na to. Gus2 ko na umalis d2....

Ako: .....

Czarina: Not that I don't want to see you guys. Kaya lang pano ko maheheal all these pain kung titigil lang ako d2? babalik at babalik ang lahat ng sakit if im going to stay here...

Well may punto sya...

Ako: Kung un naman ang sa tingin mo makakaheal sa yo, then go! Alam mo, un lang naman ang gus2 namin. Gus2 naming sumaya ka naman sa buhay mo. Kahit tanungin mo mga lalake mo (sabay tawa)

Czarina: gaga! >.<

Pero nagulat ako ah! nde nya ko sinabunutan, sinampal, sinuntok o sinipa. Napaka calm nya ngaun...

Czarina: Di ko nga alam bat madami nagkakagus2 sa kin. Nde naman ako GF material. Sabi ni mark sa kin, meron daw 'sumthing" sa kin. Ikaw ano ba nagustuhan mo sa kin?

Damn... ano na naman to?

Ako: dunno. Yun din ang gus2 ko sabhin eh. may "weird" aura ka na nang aakit ng mga kalalakihan hehe.

Czarina: ganun? hayzz.... Newayzz meron pa kong request sa yo

OMG! Waaaaa.....

Ako: a-ano un?

nautal ako talaga. pwera biro hehe

Czarina: Enroll tau sa isang spanish school! mura lang naman tuition! sabay tau mag aral.

Ako: Ngak! ano naman gagawin ko dun?

Czarina: e di empre para mag trabaho sa spain! sige naaa... promise?

Ako: Ayoko nga magpromise. Di ba sabi ko sa yo, mga desisyon sa buhay, pinagiisipan yan ng 100x! nde basta basta yan

Czarina: I know. Please think about it soon! please...

Ako: Bigyan mo ko ng mgandang rason bakit kelangan kita samahan?

Czarina: (Nagpause saglit) Wala na ko makakasama dun...

Grabe pang iipit neto waaaa...

Ako: Ok payn sige na...

Czarina: Yey!!! hahaha sabi na eh makukuha kita dun eh haha

Deym ur logic deym ur twisted mind.. hehe

Czarina: Tara na uwi na ko. hatid mo ku

So ayun naglakad kami. Pinipilit pa rin nya ko sumama dun sa spain habang naglalakad kami pauwi. Nakarating kami sa kanto ng street nila... So i guess this is goodbye ulit...

Czarina: hatid mo na kaya ako dun sa min?

Nagulat ako dun. Kasi nde nya ko pinapasama pauwi sa kanila. Karaniwang hanggang kanto lang paghahatid ko sa kanya. Ayoko bigyan ng kulay to. Pero masaya ako ngaun...

Nung paalis sya, ako ang huling lalakeng pinuntahan nya. Nung nandito na sya, ako rin ang unang lalakeng pinuntahan nya (Well, nde daw counted ung mga tropa nyang lalake pati si mark kasi sila ung pumunta dun sa bahay nila ^_^). Coincidence? siguro. Mahal na nya ko? nah.... Kung meron man akong natutunang leksyon sa relasyon namin, un ang wag lagyan ng malisya ang bawat kilos nya. Atleast ngaun alam ko na ok na sya. Time na lng kelangan nya para gumaling. Hindi ko man kaya gamutin lahat ng sakit na naranasan nya, basta I'm just gonna be here during her healing period...

1 comments

Thursday, September 6, 2007

Sulat ni Malungkutin

Thursday, September 6, 2007
Panibagong umaga, Panibagong pagsubok. Unti unting nakakabangong mula sa pagkalugmok si Malungkutin. Malalim.... sobrang lalim... sa sobrang lalim tinawag kong "ungas" sarili ko. Hayzzz.... la ako magawa pero proud ako dahil unti unting gumagaling ang aking sugatang puso (UNGAS!)



Bigla akong nainis sa sarili ko. Anak ng tokwa. Di ko mahanap ung report na ipapasa ko sa mga bossing ko. Ang gulo kasi ng desktop ko. Halo halo ang mga reports at kung ano ano pang mga documents ko. Grrr... Sa sobrang inis sinubukan kong linisin ang desktop ko. Dapat dati ko pa to ginawa para mas ok tingnan monitor ko. Click dito click dun... Pagbukas ko ng My Documents may napansin akong kakaibang file name...



Sentiko.doc



Binasa ko ang laman ng doc na un. Nabigla ako ng nakita kong eto pala ung sulat na binigay ko kay Czarina. Dito dumugo ung ilong ko sa kaka english ehehe. Eto ung sulat na nabanggit ko sa "Sad goodbye na nga ba?" chapter. Papakita ko sa inyo kung pano dumugo ang ilong ko sa pagsulat neto:


"I’m writing this letter to you now because I just want to say goodbye. I know I had told you many times to take care of yourself. I just can’t stop thinking and caring for you. Dunno why but that’s what I am. Prolly this will be the last time I can write this one because I have doubts that we will see each other again. Know what, I just want to tell you how much I love you for the last time. I never want to give up my love for you but I really can’t have everything, right? I will admit that I still harbor these feelings for you – from the first time we met, till you rejected me, till now. Maybe I really can’t change the fact that I DO love you and that’s how it’s gonna be for a long time. At least you never changed. You never ignored me unlike others who would avoid people like me. That’s one thing I liked most about you. After all this time, my love never diminished…

Living in the past won’t do any good, I know that. But we’re both living in the past… me still having this love I won’t have and you, well, you know what I’m talking about,. So please don’t tell me to just forget everything. I can’t simply forget all these feelings….

Please don’t get the wrong idea. I don’t want to force myself on you. I just felt that I have to tell you these things. I don’t want you to think that I’m taking advantage of our closeness now. I’m sincere with everything I told you. I’m really sincere when I told you that I’m always here for you…

I’m sorry if can’t fulfill my promise. I know you know that I also want to cure all your pain. I failed miserably on this part because I really can’t heal your pain. I tried to be always there for you, but I guess there are some things I can’t help you with.

Hope things won’t change anymore. I’m just contented this way. As long as you’re happy, I’m contented. If being friends is the farthest our relationship could reach, then I want our friendship to grow more and branch out.


Don’t bash me. I’m just a writer trapped within my love… "

Handa ko na sana sya kalimutan pero bakit ko pa ito nakita ulit... It's almost a month na ulit na di kami nag uusap. Nakapagdesisyon na kong.. "AYAW KO NA" ayaw ko na.... Pero habang binabassa ko ang sulat na to, lalo ko lang sya naiisip. Lalo ko lang syang gusto makita ulit...

Sana makalimot na ko... madali sabhin pero sana... sana lang....


0 comments

Wednesday, September 5, 2007

The protocols of life

Wednesday, September 5, 2007
I believe that some of you guys are getting sick of the usual protocols in your life. You'll wake up (and do the necessary things at home), go to work, work some more, go home and sleep. Most of us feels so tired of these things, but has no choice to change it. Sometimes we attempt to go against these "protocols of life" but mostly ends up doing the usual "protocols" instead.

This futile attempts always lead us to more boring and frustrating segments in our life

I myself leads a simple life. A man who has recently lived independently. I pay for my food, my laundries and the house rentals. I usually go to work in the morning and go home at night. And i have been doing it for more than a year already. Im getting tired of doing these things but i have no choice... I promised my dear mother that "I can live on my own"

Talk about pride and selfishness...

If this company has a bright future, I think ill love to stay here for good. I love my job but i hate the people around me. I can only count the people who are truly dependable in this company. I know you would say "Why won't you leave now?". I been thinking about it already... Its just that i love this job that's why i cant leave yet....

Maybe Im just getting tired of my life. I had made so many disappointing things in my life. I have this so-called job now but Im starting to hate my job. I don't want to add this to my disappoinments in my life. I just want to do something different, something refreshing. Maybe one of these days Ill leave this company. Somebody please teach me to be contended with my life..... I

0 comments